„Don Giovanni” W.A. Mozart – Teatr Wielki w Łodzi – 2015

Gazeta Wyborcza Łódź 23.11.2015

(…) Wielką zaletą tej inscenizacji jest psychologiczne dopracowanie postaci (…)

(…) Sartova dala śpiewakom czytelne motywacje, zadbała o aktorskie niuanse i podkreśliła relacyjność (…)

(…) W interpretacji Sartovej to osoby, które codziennie mijamy na ulicy (…)

(…) Seksu Sartova nie unika, ale nim nie epatuje, uciekając w żart albo przenośnię (…)

(…) Sartova posłużyła się metaforą, która podkreśla, że „Don Giovanni” to nie tylko tragikomiczna opowieść o podrywaczu i kobiecych słabościach. Po finałowym sekstecie kurtyna się podnosi, na tle wizualizacji przedstawiającej fale (kontrast do piekielnego ognia, w którym przepadł „rozpustnik ukarany”), rozpoczyna się pochód kobiet i mężczyzn. Reżyserka zainspirowała się zapewne esejem Kierkegaarda, który zauważył, że kobieciarze mają „specjalne predylekcje do wody” i porównał witalność Don Giovanniego do „siły przyrody” (…)

(…) „Don Giovanni” Sartovej jest ostentacyjnie ponadczasowy i aktualny (…)

Izabella Adamczewska

Dziennik Teatralny 23.11.2015

(…) Kiedy kurtyna szybuje w górę, oczom widza ukazuje się scenografia, która zdaje się nie rzucać cienia (…)

(…) Wizualne opracowanie tej inscenizacji przywołuje z pamięci obrazy Jacka Vettriano. Malarstwo, w którym w relacjach damsko męskich żadna ze stron nie wylewa za kołnierz, z którego unosi się dym papierosów i ciężki zapach alkoholu zamawianego do pokoju. Z obrazów Vettriano zeszły wszystkie postacie tej opery (…)

(…) Filmowo poprowadzona dramaturgia tej inscenizacji sprawia wrażenie, że emocje falują nad sceną. Rozpędzają się i przeskakują po konstrukcjach scenografii. Bardzo mocno jest tutaj widoczne myślenie kadrami, ujęciami filmowymi, co prowadzi do budowania ciekawie skomponowanych obrazów scenicznych. W ich prostocie nagle tekst opery strukturyzuje myślenie o całości, w świecie Don Giovanniego: „koło nigdy nie będzie kwadratem” (…)

Olga Śmiechowicz

Dziennik Teatralny 24.11.2015

(…) Dla widzów, których czeka dopiero spotkanie z łódzką realizacją dzieła Mozarta, niech pozostanie niespodzianką obraz finałowy. Efektowny i zaskakujący (…)

Anna Podsiadło

Portal Teatralny 17.12.2015

(…) W tym „Don Giovannim” myślałem bardziej o halach zdjęciowych Cinecita. A już najbardziej o Dolce Vita Federico Felliniego- filmie o świecie uciekającym przed tym, co metafizyczne, najwyżej rozbawionych wywoływaniem duchów. Świecie wielkiej socjety (tu będzie to Don Giovanni, Donna Anna, Donna Elvira Don Ottavio), najwyżej rozbawionych spotkaniem z prostymi (Zerlina, Masetto) (…)

Piotr Olkusz

Zobacz także:

Don Giovanni Wolfgang Amadeus Mozart
Don Giovanni – zdjęcia
Don Giovanni – wideo